Iedereen ontwikkeld zich wel op een eigen manier. Iedereen heeft wel zelf een eigen gedrag. De een is koppig, de ander is super rustig en weer iemand anders zal allebei met zich meedragen of er precies tussenin zitten. Hoe ik vroeger was als baby of kleuter? Geen idee, vraag dat maar aan mijn moeder. Die weet alles nog. Wel weet ik dat ik niet bij water weg te slaan was. Toen ik als baby of peuter net kon lopen en op vakantie waren in Nederland bij de zee in de buurt ergens in Zeeland, liep ik zonder zwembandjes om de zee in. Mijn ouders moesten mij echt in de gaten houden wanneer ik de buurt van water was. En lopen? Dat deed ik later dan een gemiddelde peuter. Op zich was ik volgens mijn moeder wat ze me ooit gezegd heeft makkelijk in de omgang. Ik was, en dat ben ik nu nog steeds, rustig en verlegen.
Terug naar Nick en Simon. Nick bleek als peuter bijdehand, argwanend en vooral koppig te zijn. En ik moet toegeven. Van hem zou ik dat echt niet hebben verwacht. Net zoals dat Nick als baby zijnde veel huilde waar hij zelf geen last van had, terwijl hij zijn ouders uitputte. Simon daar tegenover sliep zo veel en stil dat zijn ouders regelmatig moesten kijken of hij nog leefde en was een lief kind volgens de ouders.Hoewel er op de basisschool een ondeugende uitstraling bij kwam, bleef het daarbij.
Op de basisschool bleek Nick koppig te zijn. Nick wilde als vier jarige al veel leren, maar niemand die hem wilde leren 'goochelen'. Nick wilde gitaar spelen, maar niemand wilde hem dat leren. Door de koppigheid en de doorzettingsvermogen van Nick, evenals met het schaken, is het hem toch gelukt om te leren wat hij wilde leren.Toch was Nick later in groep 4 en 8 volgens zijn meester in die twee groepen aardig en toen had hij ook al gevoel voor humor, op een hoger niveau dan leeftijdsgenoten.
Niet alleen Nick was in die tijd intelligent volgens het boek, maar ook Simon. Daarnaast was Simon ook al sportief.Net zoals Nick was Simon al prestatiegericht. Klasgenoten en docenten vonden Simon niet geschikt voor uw fysiek contact, omdat hij een fijngebouwde, zachtmoedige jongen was. Toch stond Simon zijn mannetje.
Ik zal bekennen dat ik nooit van Nick had verwacht dat hij zo koppig was en Simon zo zachtaardig. Ik had het eerder andersom van de twee verwacht. Of zelfs geen van beiden koppig. Zeg nou zelf, als je Simon en Nick nu zou zien, zou je dan zeggen dat ze koppig zijn? Ik niet. En anders Simon, vooral toen hij op social media had geplaatst dat hij een wilde duif, die zat te broeden, bij zijn huis weg wilde hebben. Gelukkig voor de duif en de kuikens was zijn vrouw voor de dieren opgekomen, maar daaraan kon je wel merken dat Simon enorm koppig was. En wie had gedacht dat Simon sportief zou zijn? Ik beken dat ik Simon eerlijk gezegd geen sportief type vind, Nick daar tegenover wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten