woensdag 25 mei 2016

Dankwoord

Het laatste stukje blog. Het is een dankwoord, waarin ik u lezers ga bedanken, maar ook waarin ik ook nog in een samenvatting geef wat ik van het duo vind, de programma's die ze maken en ook of ze ooit kans maken om mij als fan erbij te krijgen.

Als eerste wil ik u lezers bedanken dat u al mijn blogs heeft gelezen, waarin ik mijn meningen deel over het boek 10 jaar Nick en Simon. Ik zal bekennen dat ik niet had verwacht dat mijn blogs zo vaak werden gelezen. Hartelijk bedankt voor de moeite om mijn blogs te lezen. Ik vond het zelf wel leerzaam, want zo leer ik om op een goede manier mijn meningen te delen en ook om mijn Nederlandse zinnen te verbeteren. En ondanks dat ik het jammer vind dat ik geen feedback, tips en tops heb gekregen, vond ik het fijn dat u lezers mijn blogs hebben gelezen. Dank u wel.

Nick en Simon zijn misschien wel leuke en humoristische jonge mannen die iets meer dan 10 jaar ouder dan mij zijn. En nee, ze zijn niet mijn smaak. Ik val alleen op jongens of mannen van rond mijn leeftijd, maximaal drie jaar ouder dan mij. Maar dat doet er niet toe. Er zijn wel meerdere redenen. De heren zijn daarom volkomen veilig en ik zal ze nooit lastig vallen. Ik heb andere dingen te doen en daarbij hebben de heren zelf ook een privéleven, die zij ook graag willen leven, zonder gestoord te worden. En ik ben daar trouwens ook erg oplettend in, of ik of iemand anders genoeg privé heeft. Het is gewoon een kwestie van inleven en bedenken of je het zelf fijn zou vinden als je in je privéleven gestoord wordt door 'fans'. Enfin, zullen ze mij ooit als fan erbij krijgen? Ze hebben mij kunnen overtuigen dat ze humor hebben en dat ze om andere mensen geven, zowel de fans als de niet-fans. Ze hebben genoeg contact met het publiek, maar het is niet mijn smaak en qua muziek hebben ze mij nog steeds niet kunnen overtuigen. Zelf ga ik er vanuit, wanneer de heren qua muziek meer gegroeid zijn en qua zang, en wanneer ze vaker in Limburg zijn (zonder dat ik eerst minimaal een halfuur moet reizen), maken ze misschien kans. Verder ben ik verbaasd dat ik sommige dingen van mij in Nick of Simon herken en sommige dingen in ze allebei. En ik moet zeggen dat ik de heren, en ik niet alleen maar ook alle andere lezers van het boek 10 jaar Nick en Simon, beter heb leren kennen. Ik, en misschien ook wel de andere lezers, weten nu waar ze rekening mee moeten houden. En zeg nou zelf, zou u als fan of lezer in de voetsporen staat van Nick of Simon, of u het fijn vindt om continue lastig gevallen te worden? Nee, dus stop met het gluren bij de heren en ga in godsnaam niet extra naar Volendam om de twee te ontmoeten. Je verspilt je tijd en geld, want Nick, Simon en alle andere artiesten gaan het echt niet fijn vinden dat je ze opzoekt in hun veilige haven. Zou u ook niet willen.

Wat vind ik van de tv programma's van de heren? Laat ik beginnen met Lekker Nederlands. Dit programma vind ik totale onzin en door het valse kattengejank van het duo Jurk doe ik ook niet eens meer de moeite om uit nieuwsgierigheid de afleveringen van het programma terug te kijken. Verspilde moeite. Nick en Simon kunnen beter naar een ander duo zoeken die wel kan zingen en fatsoenlijke liedjes kunnen schrijven.
The Voice of Holland en The Voice Kids valt niet meer onder hen. Ik vind het zonde dat ze daarmee gestopt zijn. Want nu zit er een coach bij die totaal niet kan zingen, geen verstand heeft van zang en ook nog alle kandidaten beledigd en zijn eigen kandidaten voor schut zet. Zonde daarvan. En het ergere is, is dat de humor uit het programma helemaal is verdwenen.

Het laatste programma wat ik altijd wel terugkijk, al zeg ik tegen mijzelf dat ik het moet laten, is het programma 'Zullen we een Spelletje doen?'. Opnieuw komt er humor in voor. En, niet te vergeten, het is leerzaam, want door de spelletjes kom je dingen te weten die je eerst niet wist. Eindelijk eens een zinnig programma, zonder beledigingen en ook afwisselend. En omdat het zo leerzaam is, kijk ik het ook elke keer weer terug. Want door dit programma, kan ik, en misschien ook alle andere, mijn kennis verbreden.


Als laatste, ook al weet ik dat Nick en Simon dit zelf niet zullen lezen, geef ik ze nog een of meerdere tips mee. Te beginnen bij het moment waarop u met het gezin weg bent en er mensen met u op de foto willen terwijl uw gezin erbij is, geef niet toe. Ze wachten maar tot na een concert of optreden, al moeten ze daarvoor weer extra ver reizen, maar daar zullen die personen het er wel voor over hebben. En Nick en Simon, als u vaker voor buitenlanders wilt optreden, raad ik u aan om eens contact op te nemen met Jan Smeets, de organisator van Pinkpop, waar per dag 70.000 bezoekers komen, zowel uit Nederland, Duitsland en België. Laatst zag ik zelfs kentekens uit Polen en Italië. En nog belangrijker: U kunt zelfs (geen idee of het echt zo gaat op dat festival) in contact komen met wereldsterren of andere Nederlandse collega's (sommige zijn pas begonnen).

En nu, als aller laatste, wens ik zowel Nick als Simon heel veel succes met jullie (komende) theatertour, zowel solo als in België. Nick heel veel plezier op je bruiloft. En jullie allebei heel veel succes en plezier met jullie verdere carrière. Ik hoop jullie nog eens te zien in Zuid-Limburg, wie weet in Landgraaf op Pinkpop. En daarmee is niet alleen dit stukje blog afgesloten, maar ook het hele onderwerp 'Mening leesboek 10 jaar Nick en Simon'. Dank jullie wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten